SNIMANO October 1979 in Studio C.F.S. Košutnjak, Beograd
Produced by Dragan Knezevic
ETIKETA 29. January, 1980.BEOGRAD DISK LPD 0014
MUZICARI
Miša Blam - Fender jazz bass, maestro shifter, double bass with barcus-berry pick up; Milenko Prodanovic, Miša Krstic, Dany Reval, Sloba Markovic - ARP synthesiser, ARP string ensemble, Strainway piano, clavinet D 6; Luka Boškovic, Jelenko Milakovic, Vule Veljkovic, DJino Maljokovic, Lazar Tošic, Dane Popovski - fibes drums, natal conga, vibraslap, double pic. woodblock, guiro cub, talking drum; Josip Bocek - Gibson electric guitar; Borra Dugic - frula; Jova Maljokovic - tenor sax, soprano sax; Stjepko Gut - flugelhorn
NUMERE
Strana A:
1. Dobro jutro (M.Blam) 4:07
2. Secanje (M.Blam) 8:00
3. Golden Gate Quartet (O.Wilson) 2:26
4. Bocekova balada (J.Bocek) 3:37
5. J.S. Bach sala 1:14
6. Golden Gate Quartet (live)(O.Wilson) 2:22
Strana B:
1. Uvelo lisce (J.Cosma) 4:38
2. Idemo odmah (S.Gut) 3:54
3. Sedam dvadesetpet (M.Blam) 7:25
4. Insert 12. (M.Blam) 4:53
INFO
Mihajlo Blam, muzičar, kompozitor, aranžer, džez publicista, menadžer, slobodni umetnik.
Rođen 15.12.1947. u Beogradu.
Obrazovanje: Srednja muzička škola “Stanković”, Fakultet muzičke umetnosti u Beogradu i u Belgiji. Prvi je i jedini Jugosloven koji je položio audiciju kod Karajana.
Član Beogradske filharmonije (1968-71); kamernog orkestra “Dušan Skovran”, Velikog narodnog orkestra RTB (1973-76); Velikog džez orkestra RTB - Big band (1978-89) i Orquestra Sinfonika Nacional - Santo Domingo (1993-94).
Osnivač specijalizovanog mesečnika za džez muziku “JAZZ” (1990) i agencije “Jazz international” (1991).
Autor i umetnički direktor “Summertime Jazz & Blues and World Music Festivala” (Sava centar, 1991).
Organizator i finansijer “Prvog srpskog Božićnog džez festivala” - ostvareno preko 150 različitih umetničkih programa (Muzej Mihajla Blama - SKC, 1993).Jedan je od inicijatira i osnivača jazz odseka u Muzičkoj školi “Stanković” u Beogradu, a potom i profesor u istoj.
Diskografija: dve solističke ploče džez muzike (“Miša Blam i oni koji vole fanky” i “Sećanja”) i oko 30 ploča u saradnji sa domaćim i stranim muzičarima (sekstet “Gut & Marković”, Clark Terry, Alvin Queen, Stjepko Gut i dr.), a tu je CD “Dobri stari YU Jazz. Nastupi na festivalima u Holandiji, Italiji, u Midlhajmu, Pragu, Istanbulu, Debrecinu…Knjiga: Miles Davis (biografija, intervju, diskografija). TV emisija o džezu “Jazz oko ponoći”. Izložba “60 godina beogradskog džeza 1927-87”.
Nagrade: Estradna nagrada Jugoslavije (1983) Srbije (1992), “Zlatni mikrofon” Radio Beograda (1989). U Izraelu (1992).
SNIMANO 1979 in studio 14 RTV Ljubljana
Produced by Joze Privsek.
ETIKETA 02. June,1979. RTV LJubljana LD 0479
MUZICARI
Petar Ugrin - trumpet, flugelhorn, el.violin, tamburin, bels, cabassa, vocal; Jernej Podboj - saxes, clarinet; Silvo Stingl - piano, keyboards; Slobodan Markovic - keyboards; Milan Ferlez - electric guitar; Karel Novak - bass; Ratko Divjak - drums; Braco Doblekar - kongas; Pavel Grašic, Marko Misjak - trombones; Aleš Strajner - slide guitar; Joze Pogacnik - flute; Bozo Rogelja - oboa; Marko Lednik - clarinet; Zoran Komac - bass clarinet; Oto Pestner - background vocal; Joze Privšek - arrangement, conducter
NUMERE
Strana A:
1. Nekje na robu (J.Privsek) 6:35
2. Emina (traditional) 6:52
3. Pejsaz (J.Privsek) 6:10
Strana B:
1. Vrelo kamenje (J.Privsek) 6:06
2. Bezeho (J.Privsek) 4:23
3. Silhueta nekdanjosti (J.Privsek) 3:55
4. Samo muzika (J.Privsek-A.Dedic) 4:58
INFO
Iako najpoznatiji kao jedan od vrhunskih solista jazza Slovenije, gdje je ostvario najveći dio bogate i uspješne karijere, Pero Ugrin rođeni je Zagrepčanin. Kao dječak odlazi u Rijeku, gdje će steći temeljnu opću naobrazbu i na odjelu za violinu završiti Srednju glazbenu školu Ivana Matetića Ronjgova. Iako će mu taj instrument ostati uvijek pritajena ljubav, nadaren za glazbu, kakav je bio, svladava i sviranje trube — instrument s kojim će u Rijeci debitirati u septetu Josipa Pepija Forenbachera. Odlazi potom na studij violine u Ljubljanu, gdje će taj instrument, a poslije i trubu, diplomirati na ljubljanskoj Akademiji za glasbo.
U slovenskom se jazzu Pero Ugrin kao član trubačke sekcije i solist pojavljuje sredinom šezdesetih godina u smanjenu big bandu Janeza Gregorca, nastupajući na međunarodnim festivalima jazza na Bledu. Razvivši se ubrzo u jednog od najboljih i najinventivnijih trubača u Sloveniji, Ugrina u redove svojih ansambala pozivaju mnogi leaderi, te tako bilježimo njegova sudjelovanja u ljubljanskom Akademskom jazz-orkestru te u big bandu zagrebačkog bubnjara Silvija Glojnarića Big Brass Band. Redoviti nastupi na bledskim, a poslije i ljubljanskim međunarodnim festivalima jazza, dovode ga u doticaj s mnogim istaknutim imenima svjetskoga jazza poput Teda Cursona i Lea Wrighta, s kojima svira na jam-sessionima, a 1966. već je dobitnik medalje u finalu natječaja za mlade jazz-trubače Beču. Godine 1972. postaje stalnim članom trubačke sekcije Plesnog orkestra Radiotelevizije Ljubljana, kojem ostaje vjeran sve do smrti.
S tim korpusom, koji će poslije prerasti u Big band Radiotelevizije Slovenija, nastupit će na svim festivalima jazza u Ljubljani, a pojavom rock-jazza Ugrin će na tim festivalima svirati elektrificiranu violinu i trubu i u fuzijskim sastavima Mladi Levi i Pop Jazz Ljubljana. Bio je član međunarodnog Big banda EBU-a u Prizu te kvinteta JRT-a na međunarodnom festivalu jazza u finskom Poriju. Svirao je u sastavu Trumpets & Rhythm Unit, a kao cooleadera susrećemo ga poslije i u malim grupama Ljubljanska jazz-selekcija, Ugrin-Divjak kvintet, Grašič-Ugrin kvintet, te kao vođa Kvinteta Petra Ugrina. Gostovao je u Sjedinjenim Državama, Njemačkoj, Austriji, Francuskoj i Nizozemskoj, a osobito je bio zapažen kvintet limenih puhača Jazz Brass u kojem je s Lojzom Krajnčanom bio ključni član. Velik će uspjeh kao solist požnjeti 1999, nastupivši kao solist na koncertu u Švicarskoj, održanu u povodu stote obljetnice smrti Dukea Ellingtona.
NASLOV Igor Savin I Orkestar Stanka Selaka - Yu Disco Express
SNIMANO January, 1979
Produced by Vanja Lisak
ETIKETA 1979, Jugoton LSY 61437
MUZICARI
Igor Savin-keybd, perc; Miroslav Sedak-Bencic-fl,b.fl,ts; Stanko Selak, Marijan Domic, Stanko Brihta-tp; Radmilo Meslovanic, Herbert Stenzel-tbn; Ante Mazuran-g; Mladen Barakovic-b; Petar "Peco" Petej-ds.
NUMERE
Strana A:
1. Alfa (I. Savin)
2. U mukama rodjena (traditional)
3. Nocni klub (I. Savin)
4. Pod prozorom (traditional)
Strana B:
1. YU disco express (I. Savin)
2. Folk sinteza (I. Savin)
3. Let malog erosa (I. Savin)
4. Lulas (traditional)
INFO
Pijanist, vibrafonist, skladatelj, aranžer i producent Igor Savin je svestran glazbeni umjetnik. Odrastao je u klasičnoglazbenom okrilju uz oca istaknutog hrvatskog dirigenta, skladatelja i opernog redatelja Dragutina Savina (dugogodišnji ravnatelj Osječke opere), koji ga je još u predškolskoj dobi često vodio sa sobom na pokuse u osiječko Hrvatsko narodno kazalište. Najraniji susret s kazalištem razvio je u budućem skladatelju poseban senzibilitet za glazbu u službi drame. Stilski ga je odredilo rano iskustvo brodskog pijanista kada je turiste satima morao zabavljati popularnim i vlastitim improviziranim skladbama u salonskom tonu. Naime, kao klasično školovani glazbenik (studirao je na Teorijskom odjelu Muzičke akademije u Zagrebu) Savin je bio jedan od prvih hrvatskih polaznika prestižnog američkog učilišta za suvremenu glazbenu industriju Berklee College of Music u Bostonu gdje je studirao harmoniju, improvizaciju i skladanje. Kao osamnaestogodišnjak utemeljio je svoj prvi jazz sastav. Svirao je klavir i vibrafon u simfonijskim, studijskim i festivalskim orkestrima, te u Big bandu HRT-a u kojem danas djeluje kao glazbeni producent. Surađivao je s najznačajnijim hrvatskim jazz glazbenicima i nastupao na raznim jazz festivalima. Autor je glazbe za mnogobrojne filmove, među kojima i crtane, televizijske emisije, kazališne predstave, balete, radio drame, big bandove, zborove i simfonijske orkestre. Nadahnuće za svoje skladbe, posebice na polju jazza, nerijetko je pronalazio u narodnim glazbenim motivima.
Godine 1984. utemeljio je elektronički studio Koncertne dvorane Vatroslava Lisinskoga za snimanje elektroničke glazbe, a danas djeluje u vlastitom digitalnom studiju. Uz saksofonista Željka Kovačevića djeluje u duu Modo Novo s kojim je održao niz koncerata u Hrvatskoj i inozemstvu i objavio albume Modo Novo - Musica sacra antiqua croatorum, Music of Erik Satie, Live in Dubrovnik i Musica sacra antiqua croatorum - Christus natus est hodie. Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja, između ostalih nagrade Međunarodne federacije kino klubova, počasne diplome Gijon '97, te Nagrade Miroslav Sedak – Benčić Hrvatskog društva skladatelja 2004. godine za skladbu Vitar piri.
Strana B:
1. Mohito (A. Mazuranic) 5:30
2. No 3 Maji (K. Klemencic) 6:15
3. Hasta la vista (Z. Kovacevic) 5:54
INFO
Zeljko Kovacevic, saxophone and clarinet player, composer, born on 18 March 1954 in Zagreb. At age fifteen he started playing clarinet in the class of prof. Pomykalo and at seventeen he began to playsaxophone in the rock groups such as Night rain , Nirvana, (appeared on the stage of the first rock festival LJubljana 72) Ime, and Ricinus. Parallel schooling resulted with polyvalent education so that in 1974 he founded his first jazz band Moder n pop quaretet with Zlatko Tanodi. In 1976 the fusion group Toranj 77 started with its work and in 1977 he accomplished his first authorial sound records for Croatian Radio – Television. In the sphere of jazz he collaborated with B.P. convention, Super Session group, Dicic-Petrovic’s Big - Band, Studio Dance Orkestra of Miljenko Prohaska, one of the founders of the Public Orkestra of the Croatian Musical Establishment under direction of Marijan Domic. In eighties owing to the scholarship from the G.T. Institut in Burghausen he collaborated with European jazz youth under direction of Joe Viera. He appeared on numerous jazz festivals and with the musicians such as. Sal Nistico, Johnny Griffin, Joacim Kun, Eugen Cicaro, Joe Nai, Stan Tracej, Chris Nicols, Don Um Romao, Ed Tikpen, Jimmy Woody, ect. From 1981-1984 he appeared as a soloist on the Caribean Island,in Brazil, Togo and throughout Europe. Since 1986 has been employed by the Croatian Radio & TV Big Band as a tenor, soprano saxophone and clarinet player. Along with Toranj77 group, as a clarinet player he directs Zagreb Dixieland Ansambl and The Cute Group.
01.Orkestar - Aviza
02.Boba Stefanovic - Moja Najlepsa Zvezda
03.Gaby Novak - Neko Ko Sapce
04.Orkestar - Lepi Dani
05.Krsta Petrovic - Vecernja Pesma
06.7 Mladih - Sreca Na Oglas
07.Senka Veletanlic - Moje Misli
08.Nada Knezevic - Mala Prica
09.Arsen Dedic - Dok Je Bila Tu
10.Orkestar - Posveta
11.Lola Novakovic - Vracam Ti Tugu
12.Orkestar - Samo Jednom
13.Tihomir Petrovic - Nas Grad
14.Orkestar - Aviza
INFO
Milan Kotlic (trombonista,aranzer,kompozitor,dirigent) rodjen je 1924. u Dobrljinu,dosao u Beograd 1941.godine.Clan velikog zabavnog orkestra RTB od njegovog osnivanja 1948.Diplomirao na Muzickoj akademiji u Beogradu 1955.Osnovao i vodio dzez orkestar "KUD Branko Krsmanovic" od 1959. do 1964.
...pedesetih godina u Beogradu vrlo je ziv zabavno-muzicki zivot i domace stvaralastvo koje izmedju suprotnosti dzeza i slagera, pokusava da pruzi upotrebljivu vokalno-instrumentalnu muziku za igru...
NASLOV Aleksandra Sladjana Milosevic & Darko Kraljic
SNIMANO Recorded and mixed at Studio 6 &13 Radio Beograd and Studio 5
PGP RTB in period 1.II.1987 - 12.V.1988.
ETIKETA 1988,PGP RTB LP 210382
CREDITS
Arranged By – Radan Bosner (tracks: A1, A3, B1, B2), Vladimir Vitas (tracks: A2, A4, B4)
Conductor – Zvonimir Skerl (tracks: A1, A3, B1, B2, B5)
Design, Photography – Vuk Veličković
Engineer – Aleksandar Vitorović, Boban Petrović, Rade Ercegovac, Zoran Marić
Lyrics By – Alexandra Slađana Milošević (tracks: A2, A3, B1, B3)
Music By – Darko Kraljić
Orchestra – Džez Orkestar RTB, Revijski Orkestar RTB
Producer – Darko Kraljić, Alexandra Slađana Milošević
NUMERE
01.Bez Nade
02.Two Of A Kind
03.Ljubav, Ah Ljubav
04.Oprosti
05.The Trill
06.Ponekad
07.Suvise Sam Tuzna
08.Novela
09.San Ili Zivot
INFO
Darko Kraljić (1920 – 1998.) se smatra pionirom domaće (tačnije: jugoslovenske) zabavne muzike. Pesma “Zašto si pospan Čo?” je zvanično, još pre rata, objavljena pod nazivom “Prvi srpski šlager”. Doduše, malo ko mu je za vreme okupacije verovao da ta kompozicija nema “američki original”, ali to nije bilo poslednji put da ga gledaju sa podozrenjem.
Kraljić je izbegao iz svog rodnog Zagreba 1941. Došao je u već razrušeni Beograd, bez ikakvih sredstava za život. Radio je fizičke poslove i sasvim slučajno počeo da svira po barovima. Zapravo, u Zagrebu je dve godine pre toga već stekao izvesnu popularnost, a onda je saznao da je pesma „Zašto si pospan Čo?“ popularna i u Beogradu.
Svirao je u „Lotos baru“ i posvetio se komponovanju. Njegovi šlageri, proamerički orijentisani, na bazi komercijalnog džeza bili su među najpopularnijima za vreme okupacije, između ostalog i zato što se je na radiju mogla čuti samo nemačka muzika. I tek što je Beograd oslobođen – uhapsili su ga pod optužbom da je svirao džez u radijskom orkestru...
Iz zatvora je poslat na sremski front, onda je učestvovao u oslobađanju Zagreba, pa je pešice došao do Kraljeva, gde je napravio hor i bio demobilisan. Onda je krenuo put Beograda, gde ga je iste večeri uhapsila Ozna zbog „naginjanja zapadnoj kulturi“...
Miljenko Prohaska ga je, po izlasku iz zatvora, pozvao da dođe u njegov orkestar koji je svirao u Opatiji. Bila je to „Zona B“, gde je Darko svirao bas gitaru do oktobra, kada se je vratio u Beograd. No, opet je uhapšen po sumnjom da je hteo da prebegne u Trst! I hapšen je još nekoliko puta tokom narednih godina, uvek iz sličnih razloga ali uvek pod drugačijim izgovorom (jednom čak pod optužbom da je homoseksualac).
Zapravo, iz vremena okupacije mu je ostao žig petokolonaša, i mnogo godina kasnije, kada je u dokumentarnoj seriji Božidara Nikolića „Jugoslavija u ratu i revoluciji“ objavljeno da je program radija za vreme okupacije počinjao Kraljićevom pesmom „Medved bere jagode“, a završavao se sa „Lili Marlen“ – Darko više nije mogao da izdrži i tužio je autora za klevetu...
Ipak, nije sve u njegovom životu bilo čemer i jad. U posleratnom periodu je sa ekipom džez muzičara svirao na „Kolarcu“, a onda je počeo da piše i muziku za film. Tokom karijere je napisao muziku za 50 filmova, od kojih su 32 igrana. Takođe je komponovao muziku za prvi srpski crtani film Zvonimira Majdaka, ali i za prvi domaći film koji nije govorio o ratu, a koji je doživeo nezapamćenu popularnost: „Ljubav i moda“.
Prestao je da piše tekstove zbog nedostatka vremena, ali bi ipak svakoj svojoj pesmi dao ime, čak i kada je radio po narudžbini. Nikada u pesmama nije pominjao ženska imena, sem u numeri iz filma “Čudna devojka“. Devojka se zvala Sonja, ali to ime nema nikakve veze sa njim. Pre bi se moglo reći da je u dugom periodu pesme posvećivao jednoj Oliveri, velikoj glumici i pevačici.
Gotovo da nije učestvovao na festivalima dok Slađana Milošević nije prijavila njegovu pesmu „Bez nade“ na MESAM ’88, što mu je konačno otvorilo vrata američkog tržišta. Iste godine su njih dvoje objavili LP „Slađana i Darko“, a o Slađani je govorio kao o „zvuku koji je 50 godina tražio“.
„Devojko mala“, „Čamac na Tisi“, „Somborske ruže“, „Zvižduk u osam“ „Mansarda, mali stan“, „Mala tema iz Srema“, „Oprosti“, „Adio“, „Kišobran za dvoje“ – samo su neke od kompozicija Darka Kraljića koje nikada neće izaći iz mode...
SNIMANO u studiju "Akademik" Ljubljana maj-jun 1977
ETIKETA RTV Ljubljana LD 0377
MUZICARI
Marko Bitenc / vocal, percussion
Marjan Lebar / bass
Andrej Petkovic / drums
Franc Opeka / guitar
Davorin Petric / guitar
Andrej Konjajev / organ, piano
NUMERE
01.Sel Je-Popotnik Skozi-Atomski Vek
02.Oblak
03.Izvir
04.Sareni Pas
05.Covjekov Strah
06.Vibrolux
Jazz-rock band IZVIR (Eng. "source" or "spring") was formed in Ljubljana (Slovenia, ex-Yugoslavia) back around 1971, although not under that name, and was active until 1978. In this period they released two singles and the eponymous LP album, which today rank as highly valued collectors' items and are rare to find. Members of the band were: Marko Bitenc / vocal, percussion, Marjan Lebar / bass, Slavko Lebar / guitar, Andrej Petkovic / drums, Franc Opeka / guitar, Davor Petric / guitar and Andrej Konjajev / organ, piano, vocal. After the break-up of IZVIR, most of them collaborated with group PREDMESTJE and other Slovenian jazz-rock acts.
SNIMANO Recorded Live At The Jazz Festival In Nis
19th,20th,21th January,1995
ETIKETA KPGT Production Cd 002
MUZICARI I NUMERE
01.Campus Caravan I Nesa Petrovic (Beograd) - The Song From Vranje
02.Goran Popovic - Jelena Jovanovic (Nis) - The Classics Of Jazz
03.New Age Band I Vladana Markovic (Beograd) - The Travelers Blues
04.Julian Janusev - Ljubomir Denev (Sofija) - My One And Only Love
05.Lazar Tosic - Bisera Veletanlic (Beograd) - Feel So Good
06.Yildiz Ibrahimova (Ankara) - `Round Midnight
07.Simeon Sterev Kvartet (Sofija) - The Accidents
08.Dixie Pogon (Nis) - Tiger Rag
09.Jovan Maljokovic - Alma Vucinic (Beograd) - Night And Day
10.Zona C I Mihail Grozdanov (Sofija) - Sensation For
11.Acoustic Version (Sofija) I Yildiz Ibrahimova - No Title
Strana A:
1. Think In Half Time (D. Gojkovic) 5'53
2. Faros (D. Gojkovic) 4'13
3. Oo-Bop-P'da (D. Gillespie 6'28
4. Samba -De Loves Me (D. Gojkovic) 4'48
Strana B:
5. Intro (E. Kleinschuster) 8'42
6. Nursery Sketch (E. Kleinschuster) 6'38
7. Blues In The Gutter (D. Gojkovic) 7'14
SNIMANO 16. i 17. March 1979. in Belgrade, Yugoslavia
ETIKETA Radio-Televizija Beograd RTB LP-4206, Yugoslavia
MUZICARI
Dusko Gojkovic , Pero Ugrin, Stjepko Gut, Ladislav "Laci" Fidri (tp), Bora Rokovic (p),Kresimir Rameta (b), Branislav "Lala" Kovacev (ds)
NASLOVI
Strana A
1. Quo Vadis Samba (Gojkovic) 5'45
2. Donna Lee (Parker) 3'30
3. In The Sign Of Lybra (Gojkovic) 5'00
4. Rufus (Fidri) 4'38
Strana B
1. Adaptation Blues (Gojkovic) 7'00
2. Summertime (Gershwin) 6'20
3. Majority Of One (Gojkovic) 7'00
INFO
This recording was initially done only for radio broadcasting. There was no plan for any release. Apparently Dusko wasn't even aware when the record came out. All the tracks were recorded in two days in Radio Belgrade's studio and here you will find complete recording session including 2 previously unreleased tracks. Session represents another successful Dusko's experiment, this time with 4 trumpet players and rhythm section. It couldn't go wrong with a Dusko as a leader and an excellent line-up. Record soon became sought after, especially between the jazz dance fans who were after the classic jazz dance track Quo Vadis Samba.
Strana A
a01 Happy day
a02 Swing low sweet chariot
a03 Down by the riverside
a04 Hold my mule while i dance Josey
a05 Ev'ry time i feel the spirit
Strana B
b01 When the saints go marching in
b02 Sometimes i feel like a motherless child
b03 I wanna be ready
b04 Somebody's knocking at-your-door
b05 Go down Moses
NASLOV Bosko Petrovic & Neven Franges Duo - From Moscow To L.A
SNIMANO 26. November 1986, Live at 'Opus One' Jazz club, Vienna, Austria.
Produced by Paul Polansky
ETIKETA 1987 JUGOTON LSY 62184
MUZICARI
Bosko Petrovic-vibes; Neven Franges-piano
NUMERE
Strana A:
1. From Moscow To L.A. (B. Petrovic) 6:00
2. Un Chien Andalou (B. Petrovic) 13:55
Strana B:
1. Trilogy (B. Petrovic) 18:35
a) Prologue 3:28
b) Fair Tale 7:06
c) Epitah 8:01
Bosko Petrovic izvodi numeru "With Pain I Was Born":
ETIKETA 1991, Radio Televizija Beograd, RTB LP 511110
MUZICARI
Ivan Švager - saxophones, flutes;arr.; Dragan Ilic - keyboards; Miša Blam - acoustic & electric bass; Miroslav Karlovic - drums; Miša Krstic - piano [A1] With RTB Big band, [A2] A.Jacimovic - tenor sax, bassoon [A3] A.Jacimovic - tenor sax, bassoon; M.Radic - horn [A4] A.Jacimovic - tenor sax, bassoon; M.Radic - horn [B1] M.Zlatkovic - piano; R.Radivojevic - keyboards; S.Bozanic - el.bass; M.Maljokovic - drums [B2] A.Jacimovic - tenor sax, bassoon; M.Radic - horn [B4] With RTB Big band, B.Zulfikarpašic - piano; Z.Jovanovic - guitar; U.Secerov - percussion'sProduced by B. Kostic, F. Jenc, S. Stevanovic.
NUMERE
Strana A 1. Touch The Moon (I. Švager) 5:40 2. Victory Ceremony (I. Švager) 5:35 3. In A Spider's Net (I. Švager) 6:45 4. Plus Ultra (I. Švager) 3:40 Strana B 1. Fan (I. Švager) 5:23 2. Strange Joys (I. Švager) 4:44 3. The Wings Of Night (I. Švager) 3:07 4. Vagabound (I. Švager) 7:07
INFO
Muzička tradicija je važno polazište za stvaraoce, ali je ona katkad i supstanca njegovog rada, nukleus oko koje se razvija drvo kreacije. Naime, biografija Ivana Švagera sadrži dva bitna momenta. Jedan od njih je učenje klarineta kod profesora Antona Ebersta, koji je svirao u uniformi Muzike kraljeve garde, ali i osnivača muzičkog života u Novom Sadu posle Drugog svetskog rata.
Iz ovog podatka dolazimo do pojašnjenja lakoće muziciranja, čistote tona i preciznosti, ali i lakog snalaženja i u različitim muzičkim žanrovima (jedan od muzičara koga je profesor Eberst posebno uvažavao bio je tamburaš Janika Balaš), koje je svojstveno Ivanu Švageru.
Uostalom, ova predanost tehnici je i neminovnost, ako se kao početak njegove karijere beleže šezdesete godine, koje su i period kada se džez stilovi menjaju vratolomnom brzinom, a to su mogli da isprate samo vrsni svirači. Ipak, odnos učitelj-učenik je kao najznačaniji rezultat (kasnije potvrđen na Berkliju) dao Ivana Švagera – aranžera. Njegovo ime će biti jedno od vodećih na listi aranžera domaćeg džeza.
Ali, da bi sve to imalo smisla, ne smemo prenebregnuti drugi važan podatak - iskustvo u velikim bendovima, poput novosadskog ili beogradskog. Ovom iskustvu muzičara obično se u oceni njihovog dela najmanje poklanja pažnja, no ono objašnjava suštinu projekata u kojima je Švager učestvovao ili sam kreirao od devedesetih naovamo.
Osnivanjem kvinteta Jazztet, potpomognutim gostujućim muzičarima u pojedinim numerama, ali i Big Bendom RTB-a, Ivan Švager 1991. izdaje album Plus Ultra. Odabir muzičara je istovremeno slika tadašnje domaće džez scene. Korak napred je šesnaestočlani Jazztet i album The Power of Diversity iz 1995. godine. Sledi album Cujo (1997), sa devetočlanom ekipom, a 2000. objavljuje izuzetno ostvarenje, možda i najbolji muzički izraz - Ivan Švager: Saxophone Quartet.
Saksofonisti, uz klavir i bubnjeve, izveli su muziku koja je na ravnoj nozi sa bilo kojim svetskim modernim duvačkim kvartetom. Svima koji žele da zavire u svet Ivana Švagera preporučujemo baš ovo poigravanje, koje je neverovatna simbioza klasičnog i modernog, ali i prikaz moći saksofona u numerama koje “mirišu na Balkan”. Ovaj projekat može se smatrati jednim od boljih i avangardnijih džez izdanja snimljenih u Srbiji.
Prošla godina je za Ivana Švagera bila prepuna događanja. Učešće i naravno maestralno aranžiranje spoja gospela, spirituala i diksilenda na albumu What A Dixie We Have In Gospel The Belgrade Dixieland Orchestra, koncert povodom jubileja (novinari kažu pedeset pet godina, dok matematika to opovrgava) muziciranja, izdavanje knjige nota autorskih kompozicija pod naslovom Za svakog (po nekog) po nešto i CD Born Again u koautorstvu sa gitaristom Zvonimirom Totom, uz učešće basiste Branka Markovića i bubnjara Dušana Ivaniševića.
1. Adio (Darko Kraljic) 2'49 2. Jesenja Elegija (Zarko Petrovic) 3'43 3. Brazilijana (Dusko Gojkovic) 2'25 4. Volim Te (Ilija Genic) 3'20 5. U Znaku Vage (Dusko Gojkovic) 3'42 6. Devojko Mala (Darko Kraljic) 2'37 7. Mala Prica (Milan Kotlic) 3'05 8. Vals Za Andreu (Vojislav Simic) 2'05 9. Oprosti, Volim Te (Drago Diklic) 3'31 10. Nemir U Snu (Darko Kraljic) 2'50 11. April U Beogradu (Kornelije Kovac) 3'48 12. Pod Sjajem Zvezda (Predrag Ivanovic) 2'50
INFO
Duško Gojković je kompozitor i trubač rođen 1931. godine u Jajcu. Od 1948. do 1953. studirao je na Muzičkoj akademiji u Beogradu.
Kao mladić svirao je u nekoliko džez i diksi bendova. Sa osamnaest godina pridružio se Big Bendu Radio Beograda. Nakon pet godina napustio je bend, izrastavši u karakterističnog solistu i odličnog big bend svirača.
Gojković potom odlazi u Nemačku gde brzo postaje sastavni deo džez scene u usponu. Prvu ploču snimio je 1956. godine, kao član All Stars benda iz Frankfurta. Nakon kratkog zadržavanja u Minhenskom Big bendu Maxa Gregera, Duško provodi četiri i po godine u vodećem evropskom džez orkestru Kurta Edelhagena. Kao solo trubač big benda Duško je nastupao sa imenima poput Stana Getza i Cheta Bakera.
Dobio je ponudu 1958. godine da svira u Newport International Youth Bandu na džez festivalu u Newportu. Ostali članovi benda bili su Albert Mangelsdorff, Ronnie Ross, George Grunz i Gabor Szabo. Nakon nastupa u Newportu, Duškova truba postala je veoma popularna širom Evrope.
Na Berklee School of Music 1961. godine ponuđena mu je stipendija za studije komponovanja u Bostonu, kod Herba Pomeroya. Radujući se mogućnosti da piše vlastite aranžmane za svoju veliku ljubav, big bend, Duško se temeljno koncentrisao na studije, odbijajući usput ponude Counta Basiea, Stana Kentona i Benna Goodmana da se pridruži njihovim bendovima. Na Berklee-u snimao je sa Berklee School Quintetom, orkestrom i svojim kolegama Garyem Burtonom, Mikeom Gibbsom, Sadom Watanabeom, Steveom Marcusom, Mikeom Nockom i Daveom Youngom.
Nakon studija dobio je poziv da se priključi bendu Maynarda Fergusona sa kojim je nastupao do raspada benda 1964. Karijeru nastavlja u Kenny Clarke-Francy Boland big bendu. U Minhenu je 1968. osnovao svoj big bend koji je nastupao do 1976.
Tokom svoje karijere Duško Gojković je nastupao sa velikanima kao što su Miles Davis, Dizzy Gillespie, Gerry Mulligan, Sonny Rollins, Duke Jordan, Slide Hampton. Objavio je preko 160 albuma.
Stjepko Gut - trumpet, flugelhorn, vocal, fender piano + RTB Big Band Tpt's: Goce Dimitrovski (lead), Predrag Krstic, Drago Hušman, Stjepko Gut, Goran Grbic (except A/5, B/2, B/5). Trb's: Predrag Stefanovic (lead) (except A/1), Dušan Kavaja (lead A/1), Nikola Mitrovic, vtb., Ljubomir Matijaca, btb., Ljubinko Antonijevic (only A/1 i B/3), Slobodan Grozdanovic (only A/4). Sax's: Eduard Sadjil as./bcl (lead, except B/1 i B/3)(except A/5, B/4 i B/5), Dragoljub Davidovic, as./cl.; Milivoj Markovic, (lead as u B/4) as./ts.; Milan Stojanovic, (lead ss u B/3) ts./fl./ss.; Ljubiša Nikolic, ts./fl./pic.; Karlo Takac, bs./fl./cl. Rhythm: Vlada Vitas (osim A/1 i B/4), Miloš Krstic - p.(only A/1 i B/4); Rade Radivojevic, sint. (only B/1); Zoran Jovanovic, g.; Miša Blam, b.; Lazar Tošic (except A/1), Alvin Queen, dm.; Nenad Jelic perc. (only A/5, B/2, B/3 i B/5).
NASLOVI
Strana A: 1. Blues For Mr. Tee-Dee-Boom (Comp. & Arr. S.Gut) 5:31 2. 54th Street (Comp. & Arr. S.Gut) 3:25 3. Polka Dots and Moon Beams (Comp. J.Van Heusen, Arr. Z.Skerl) 4:06 4. Mimoscope (Comp. & Arr. S.Gut) 3:42 5. One for Les (Comp. & Arr. S.Gut) 3:23 Strana B: 1. Cvece Cafanelo (trad. - Arr. S.Gut) 4:17 2. Morning News for My Friend (Comp. & Arr. S.Gut) 2:43 3. Mimulus (Comp. & Arr. Ole Kock Hansen) 4:52 4. 1 QMM (Comp. & Arr. M.Markovic) 4:04 5. Madam "B" (Comp. & Arr. S.Gut) 2:59
INFO
Stjepko Gut, poznat i pod imenom Steve Gut, je džez muzičar rođen u Rumi 15.12.1950. Studirao je trubu na univerzitetu Berklee u Americi. Uz Duška Gojkovića smatra se jednim od najznačajnijih trubača sa ovih prostora.
Bio je član Lionel Hampton All Stars benda dve godine kao jedan od dvojice belaca u bendu. Nastupao je sa imenima kao što su Vince Benedetti, Sal Nistico, Clark Terry, Wild Bill Davis,Charly Antolini, Horace Parlan, Mel Lewis, Kenny Washington,Johhny Griffin, Jimmy Heath, James Moody, Clifford Jordan, Ernie Willkins,Frank Wess,Alvin Queen i Duško Gojković.
Kao dirigent osvojio je prvo mesto na takmičenju big bendova u Austriji. Profesor je na Džez institutu u Gracu od 1984.
Strana A: 1. Pod sjajem zvezda (P.Ivanovic) 2. Veselo putovanje - Cook's Tour (R.Anthony) 3. Laura (D.Raskin) 4. Prosli dani (Yesterday) (J.Kern) 5. Go Down Moses (traditional) 6. Lulela je Jana (traditional) Strana B: 1. Duet (N.Hefty) 2. Jedno popodne (P.Ivanovic) 3. Carobna jesen (Witchcraft) (Coleman - Leigh) 4. Osobenjak (Splanky) (N.Hefty) 5. Nek prodje sve (A.Kabiljo - P.Ivanovic) 6. Niko ne zna moj bol (Nobady Knows The Trouble I've Seen) (traditional)
INFO
Predrag Ivanović (rođen 1930. godine u Beogradu) svira klavir, trubu, peva, komponuje, diplomirao je aranžiranje na koledžu Berklee, a verovatno je najpoznatiji kao osnivač Vokalnog kvarteta Predraga Ivanovića. Stihovi njegovog najvećeg hita idu otprilike ovako:
„Pod sjajem zvezda ove noći, što moj nosi mir, za dragim likom u samoći, čeznu oči bez sna...“.
Predrag je simbol Beograda. Mnogi kažu da ono što je Frank Sinatra predstavljao za Njujork,
to je Predrag bio za Beograd. Dok slušate njegovu muzku ispored očiju vam prolazi neko bezbrižno
vreme, vreme kada novac nije bio najvažnija stvar na svetu, sređene devojke na vespama, letovanja u Rovinju, trg Marksa i Engelsa načičkan „tristaćima“ i „fićama“, zeleni autobusi GSP-a, prepuni bioskopi..
Sa Predragom sam razgovarao jednog subotnjeg prepodneva, u njegovom stanu u Palmotićevoj ulici.
Nakon jednočasovnog razgovora, utisak o Predragu je sličan kao nakon slušanje njegove muzike
– on je gospodin u svakom smislu te reči, maniri i bonton na svakom ćošku,
perfekcionista kome ne može promaći nijedan detalj, vrlo prijatan u komunikaciji,
vedar i lepo raspoložen.
Za sam početak, recite mi kada i kako ste počeli da se zanimate za muziku, za sviranje?
Predrag Ivanović: To je bilo pre Drugog svetskog rata, i to najviše zahvaljujući mom bratu
koji je bio sedam godina stariji od mene. On je kupovao ploče Louisa Armstronga, Dukea Ellingtona,
Count Basieja i to su neka moja prva sećanja vezana za muziku. Da ne bih završio na ulici,
kao svako dobro dete, počeo sam da sviram klavir, to je bilo negde u toku rata. Onda sam 1944. ili 1945. gledao film Serenada u dolini Sunca u kome je svirao orkestar Glenna Millera, i taj film je ostavio snažan utisak na mene – bio sam toliko zapanjen tim zvukom i pevanjem kvinteta The Modernaries,
da sam odmah nakon toga kupio trubu. Tada još nisam imao pojma kako se ona svira,
muku sam mučio sa tom trubom, pravio sam nesnosnu buku, nervirao komšije. Nakon nekog vremena,
kada sam već malo savladao osnove, naišao je profesor muzičke akademije Bora Živojinović i pitao me „Izvinite, ko svira tu trubu“ i ja mu sav ponosan kažem „Ja!“. On mi se predstavi ko je i gde radi, i reče mi da mu trebaju đaci za akademiju. Nisam mogao da verujem da mi se ukazala ta prilika, tako da sam je oberučke prihvatio i upisao akademiju. Mnogo mi je pomoglo što sam znao da sviram klavir, jer je klavir nekako osnova svega.
Kada ste počeli da nastupate?
Već posle pet meseci svirao sam na igrankama na Zvezdini terenima na Kalemegdanu, po raznim ambasadama, i tada sam prvi put video jedan jazz bend tête-à-tête, a to je bio sastav Dinamo Bubiše Simića. Onda je 1948. godine Bobi Guteša napravio veliki jazz orkestar, u koji sam krajem 1949. bio primljen zajedno sa Mikom Živanovićem Žutim. Kada smo se pojavili u studiju 6 Radio Beograda, obojica smo imali po19 godina i bili smo u kratkim pantalonama, a ispred nas ozbiljni muzičari u svojim 50-im. Bili smo baš uplašeni tada. Srećom, Bobi Guteša nam je prišao, podržao nas rekavši da ništa ne brinemo, i zaista, vrlo brzo smo se uklopili u orkestar. Tako sam ja već 1950. godine bio solista Gutešinog orkestra na koncertima na Kolarcu.
Kakav su odnos imali komunisti prema jazzerima u to vreme?
Mnogi danas pričaju kako su komunisti zabranjivali jazz, ali to jednostavno nije tačno. Oni ga jesu mrzeli, ali ga nisu zabranjivali. Nisu čak ni svi komunisti mrzeli jazz, već uglavnom oni koju su došli u Beograd iz unutrašnjosti. Krajem 40-ih se čak mogla osetiti izvesna blagonaglonost informbiroa prema jazzu, mada ne toliko što su oni to kao voleli, već više zbog Staljina (smeh). Tako sam, na primer, upravo zahvaljujući šahisti Svetozaru Gligoriću, koji je bio komunista, 1949. godine došao u posed jedne ploče Dizzyja Gillespija. Da se razumemo – daleko od toga da su komunisti bili neki veliki ljubitelji jazza, ali isto tako mislim da nas partija nije toliko anatemisala koliko se danas priča.
Na šta se ponosite kada se setite tog vremena?
Ja sam ponosan što sam bio jedan od osnivača jazz udruženja. Pored mene, tu su bili: Bobi Guteša, Predrag Stefanofić, Duško Vidak, Kavaja... Baš u to vreme, krajem 40-ih, Duško Vidak je osnovao sastav u KUD-u Polet, koji je svirao u Prvoj ženskoj gimnaziji, današnjoj Petoj. Zahvaljujući Informbirou, 1949. smo dobili kompletno nove instrumente za ceo orkestar – četiri trube, pet saksofona, celu ritam sekciju i svašta još.
Još jedan važan momenat za moju biografiju je kada sam upoznao Boru Rokovića, 1947, koji je tada svirao trubu u Lotos baru. Uživao sam na njegovim koncertima. Upravo na njegovu preporuku je Guteša primio u orkestar Miku Živanovića i mene. Onda je Mika Živanović osnovao jazz orkestar Fis-dur u kome sam i ja svirao. Svirali smo svuda, ali verujte samo jazz. Imali smo aranžera Branka Pejakovića koji je često išao u američku čitaonicu i za nas skidao raznorazne aranžmane.
Da li ste u to vreme počeli da razmišljate o osnivanju vašeg seksteta, odnosno kvarteta?
Dok sam bio na Radio Beogadu, 1950. godine, osnovao sam muški kvartet kog su pored mene činili Dragoš Janković, Bata Senić i Zoran Oljača. Vežbali smo nekih mesec dana, nakon čega smo počeli da pevamo na igrankama. Onda su mi pomenuli jednu 13-godišnju klinku za koju rekoše da ima neviđen sluh i da predivno peva. Kada sam je upoznao, uverio sam se u to – nikada pre toga nisam čuo da neko tako divno peva sa 13 godina. Ona se tada zvala Aleksandra Vukadinović, i kasnije je postala moja žena. Tada je kvartet postao kvintet, a nakon što sam nam se priključila Mira Čohadžić, postali smo sekstet.
Koliko ste vežbali u to vreme?
Pošto smo svi bili studenti, imali smo obaveze, predavanja, jedino doba dana kada smo svi bili slobodni bilo je u sedam ujutru, kada smo se nalazili kod Mire u kući i imali probe. Vidite kakva je to bila ljubav prema pevanju. Pošto je Mira rešila da se ozbiljno posveti studijama koreografije, na njeno mesto je došla tada već renomirana pevačica Mara Popović.
U to vreme počinju i prvi koncerti seksteta – pevali smo u Domu armije, u Valjevu itd. Onda se pojavio jedan od prvih menadžera sa ovih prostora, bubnjar Spasoje Spasa Milutinović, i on je zahvaljujući nekima svojim vezama, 1953. u Zagrebu organizovao kocert beogradskih jazzera. Po njegovim rečima, on je pokupio kajmak beogradskog jazza – tu su bili Mile Pavlović, Duško Gojković, Bobi Guteša, ja, Bata Janković na klaviru...Nakon Zagreba, moj sekstet je produžio u Istru, gde smo imali dva koncerta, koji su tako dobro prošli, da mi neki prijatelji iz Hrvatske pričaju kako se i danas puštaju ti snimci iz Iste (smeh).
Koliko su u to vreme mediji bili otvoreni za muziku koju ste svirali?
Radio Beograd je 1952. godine organizovao audiciju, odnosno komisiju koja je slušala našu muziku kako bi donela odluku da li to sme da se emituje. Oni su kazali da je muzika vrlo dobra ali da je mnogo pro-američka i da ne smeju da puštaju naše pesme. U to vreme, muzički urednik Radija Novi Sad bio je Darko Kraljić, i upravo zahvaljujući njemu i njegovoj hrabrosti, pustili su nas prvi put pustili upravo na Radiju Novi Sad. Krajem 50-ih, ja sam otišao u vojsku, i kada sam se vratio, naš sekstet je postao kvartet i to su godine našeg procvata.
Koliko ste LP-jeva snimili kao kvartet?
Dve ploče, a treća pod imenom Pod sjajem zvezda je izašla 1978. i na njoj su sabrane sve pesme sa ona dva albuma.
Međutim, pesma Pod sjajem zvezda je nastala mnogo ranije?
Da, ona je nastala 1957. kada sam bio u vojsci. Tada sam osećao žal i nostalgiju za Beogradom i napisao sam tu melodiju na nekom starom klaviru u Domu armije, da bi kasnije stihove napisala Mira Savić. Zanimljivo je da se u pesmi Pod sjajem zvezda ni na jednom mestu ne pominje Beograd, ali gotovo svi koji je vole kažu da im je prva asocijacija na tu melodiju upravo taj grad. Na molbu Darka Kraljića ta pesma je ušla u film Ljubav i moda 1960. godine. Početkom 60-ih, tačnije 1964. svirali smo na renomiranom jazz festivalu u Montreux, i bili smo jedini sastav sa ovih prostora koji je tamo svirao. Kao pratnja, sa nama su bili Zoran Jovanović i Vlada Vitas. Onda smo svirali u Berlinu, i zapadnom i istočnom, u Sofiji...
Recite mi nešto o pesmi Selo Dža. Kako je nastala, kojim povodom, o čemu se radi u tekstu?
To je bila jedna serija za koju sam ja trebao da napišem muziku. U toj seriji se pominje selo Dža i način na koji sam ga ja video možete čuti u toj pesmi. Međutim, umesto te pesme, u seriju je ušla neka numera sa narodnim motivima.
Dokle je kvartet postojao?
Kada je 1965. umro Bata Senić, ja sam otišao na Berklee gde sam diplomirao aranžiranje i u to vreme kvartet zvanično prestaje da postoji. Kada sam se vratio iz Amerike, formirao sam sastav kog su pored mene i moje žene činile Cica Milač i Anđelka Bajić. U toj postavi smo snimili numeru Lulela je Jana.
U vreme kada je Vaš kvartet bio popularan, u Americi su bili aktuelni sastavi Four Freshmen i The Hi-Lo’s čija muzika je bila slična vašoj. Zanima me koliko su oni imali uticaja na vas?
Mi smo obožavali njihovu muziku, ali nikada ih nismo imitirali. Ja sam uživao u njihovom pevanju, jer ono zvuči tako prirodno, kao da su se našli u kafani i lumpovali.
Kako ste gledali na The Beatles, da li su vam se dopadali?
Jedini put u životu kada sam bio član neke komisije je bilo 1964. godine, kada su me pozvali da ocenim The Beatles i njihov film A Hard Day’s Night. Tada su komisije ocenjivale šta sme, a šta ne sme da se pušta u našim bioskopima. Bio sam oduševljen, oni su bili tako novi i drugačiji od ostalih. Naravno da sam filmu dao prelaznu ocenu i on je bio emitovan.
Koliko vam je muzika danas bitna, šta volite da slušate, uz šta se opuštate?
Svašta volim. Moji sin i ćerka su vrlo muzikalni i često zahvaljujući njima čujem nešto lepo. Baš sam nedavno bio na koncertu Georga Bensona u Sava centru. Moram priznati da sam se malo razočarao, jer on nije doneo ništa novo i zvuči bukvalno isto kao pre 30 godina kada sam ga otkrio i oduševljavao se njegovom muzikom.
Mnogi vas smatraju simbolom Beograda. Kako doživljavate Beograd danas u odnosu na onaj kada ste bili mladi?
To je teško pitanje (smeh). Koliko god da je Beograd sada različit u odnosu na onaj iz moje mladosti, mislim da i danas može da se provuče ono moje vreme, i dalje postoji taj duh grada. Danas je Beograd prepun razne muzike, ne samo jazza...Imate više izbora šta god da tražite.
Sasa Subota - klavir
Sloba Markovic - el.klavijature
Zoran Jovanovic - el.gitare
Ljubisa Stosic - bas
Rade Milivojevic - bubnjevi
NUMERE
Strana A
01.What A Wonderful World (Kako Divan Je Svet)
02.Smile (Osmeh)
03.A Kiss To Build A Dream On (Poljubac Za Snove)
04.Up A Lazy River (Letnja Reka)
05.Love Me Tenderly (Voli Me Nezno)
06.Every Time I Feel The Spirit (Svaki Put Kad Osetim Duha)
Strana B
07.Autumn Leaves (Uvelo Lisce)
08.Blueberry Hill (Brdo Bluberi)
09.Just A Gigolo (Zigolo)
10. Nobody Knows The Trouble I've Seen (Niko Ne Zna Za Moje Nevolje)
11.Green Gree Grass Of Home (Zelena Trava Doma Mog)
12.Carry Me Back To Old Virginia (Vrati Me U Staru Virdziniju)
INFO
"U trenutku kada se ljubitelji popularne muzike sve vise i vise vracaju starom,dobrom "evergrinu" i muzici pravih umetnickih vrednosti,evo pojavljuje se ploca (LP) poznatog muzicara Ljubise-Buce Stosica.
Vokalni i instrumentalni solista popularnog ansambla "Sedmorica mladih",koji je delovao i postizao neverovatne uspehe tokom tridesetak godina,Buca Stosic je kao vrstan i nadahnut muzicki umetnik ostao veran muzickoj umetnosti nastavljajuci delatnost kao samostalan vokalno-instrumentalni solista.
Nekoliko poslednjih godina deluje u zajednici sa Aleksandrom-Sasom Subotom (klavirista) kao muzicki duet,negujuci i izvodeci evergrin melodije sirom nase zemlje.Iz ovog njihovog stvaralackog rada,kao logican rezultat proizisla je i ova ploca na kojoj Buca Stosic,nastupa kao vokalni solista i instrumentalista (CB) studio ansambla..."
